Sessizliği herkese açık
Bulutlarını izleten bir öğlende
Toprağa sarılası geçiyor içinden
Ortaçağını aşıyor hüznünün
Fikrinin kekre korkusundan başka
Kimin adını söyleseler aklındaki hep aynı
Ve yalnızlığının işçileri artsın diye
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.