Kekom Şiiri - Şah Ali Yaşar

Bir bilsen kekom
Nasıl sevmişem seni
Nasıl da gönül vermişem
Acıların hint kınası
Dağlanır avuçlarımda
Gözyaşların ağartır geceyi
Soldurur elma yanak yüzümü
Kara bırakmaz saçlarımda!..

Özüm saymışam seni
Aha buramda can bilmişem
Suskunluğun kurutmuş boğazımı
Yemekten içmekten kesilmişem
Kan tükürmüşem yokluğunda kekom
Ağzımı hep adınla silmişem!..

Demişem ki sana
Peşine düşme şerrin
Kapılma kuru rüzgarların vahametine
Sürükler seni gaiplere götürür
Kuş yuvasını pisletmez
Arı zehir katmaz peteğine
Bu ayrılık bizi bitirir!..

El ne bilir kekom
Alem ne anlar acımızı
Ağlayan göz, sızlayan döş bizim!..
Ne yaparsan yap kendine
Yabandan hayır bekleme
Al birini vur ötekine
Kayan yıldız, yıkılan düş bizim!..

Can bedel burçlara dikip
Gölgesinde oturduğumuz
Bayrağın alı sen isen, beyazı ben!..
Beraberce ekip karnımızı doyurduğumuz
Toprağın yokuşu ben isem, düzü sen!..

Kurban olam beri gel
Dönme yönünü uçurumlara
Öleceksek beraber ölelim
Kalacaksak hep bir
Boğma beni acılara!..