KEKLİK GİBİ AĞLADIM
Bir güzel başıma bir belâ ördü
Keskin kirpiğiyle avlayıp vurdu
Acımadan beni kurbanı gördü
Kendi ateşinde yakıp kavurdu
Geride bir mecnun bırakıp gitti
Tükendi ciğerim nefesim bitti
Gizemli rindliği canıma yetti
Bana acımasız bir tuzak kurdu
Bakışları katil avcı haristan
Yanakları al al gül-ü gülistan
Elbisesi gül-i dibâ bir fistan
Hayali gitmedi karşımda durdu
Gönlüm kakülüne esir bağladım
Özgürlüğe keklik gibi ağladım
Yüreğimi kendim yakıp dağladım
Küle döndüm rüzgâr beni savurdu
Çölde güneş dağda karla savaştım
Birbirinden çok zor engeller aştım
Mecnunun kabrinde yâre ulaştım
Leyla tüm âşıklar yansın buyurdu.
25. 07. 2018
22. 20
Abubekir ÇAVUŞ
Kayıt Tarihi : 25.7.2018 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!