Kekliğin yaralarını sarmıyor artık!

Şuram yanıyor Babam..
Aha.. tam şuram.
Anamı görmediğinde,
Senin de yanar mıydı?
Hani;
Tohma kenarında gezerken,
Mağrur..
Aslan kızım,
Karacam,kekliğim..
Aha..At'a böyle bineceksin..
Aha..Böyle tutacaksın silahı..
Bana her şeyi öğreten sen,
Aha..Böyle yanacaksın,
Demedin neden?
İlk aşkım sendin..
İlk terkeden de sen..
Seninle onüç yıl ne ki Babam?
Ya sensiz, onüçü çarp üçle,
Koskoca otuzdokuz yıl..
Hasretlerimi tüketmek istercesine,
Kan ağlamaktan,
İçime ağlamaktan,
Gözlerim yanıyor,
İçim kanıyor Babam..
Sen vurunca sazın teline,
Anlardım kavuşma zamanı..
Benim sazım yok,
Kavuşmalarım da olmayacak..
Hani;
Çalıların arasından,
Bir Nergis kopartmıştın.
Ellerin kan içinde kalmıştı..
Bana;
'Bak! Bu sensin,zor ol.
Kopartılma kolayca'
Demiştin ya..
Bilemedin sen de,
Kaderin eldiveni yok Babam!
Hani;
Bir Kekliğe nişan alıp yaralamıştın ya..
Düştüğü yere gitmiştik.
Bana;
'Bak! Kendi yarasını
Sessiz, sedasız sarar.
Sen de öyle ol.
İçinde yaşa acılarını..
Zayıflığın bilinmesin'
Demiştin ya..
Kekliğin yaralarını saramıyor artık..
Üçüncü kanadı yok Babam!
Sen beni sevmedin Babam..
Diğer can dediklerim gibi..
Sevseydin,
Sevseydiniz
Bir hiç yüzünden gidermiydiniz..
Hemi de tek...Tek..
Şimdi;
Gör aslan kızını,
Dağ başında yalnız kalmış,
Yaralı Keklik..
Hani;
Hep bana,
'Kimsenin yanında sakın ağlama'
Demiştin ya..
O günden beri,
Göl oldum, volkan oldum..
Yüreğimin yeni dar,
Her darbe de bir çentik,
Her çentik de bin ah var..
Aslanın kedi oldu..
Kekliğin yaşlandı Babam!
Saramıyorum..
Sarılmıyor..
Yaram derinde..
Şuram ağrıyor Babam!
Aha..Tam şuram..