Kehribar Hanım Şiiri - İsmet Zeren

Kehribar Hanım
Duydun mu beni
Bu gece
Sendeyim yine
Bu gece İstanbul’da
Aç yorganını yıldızlara
Kaçamazsın
Benden..
Bu gece sendeyim
Bu gece İstanbul’da

Ter kokuyorum
Tütün kokuyorum
Isıt döşeği
Yere ser
Sesleri olmasın ranzaların
Çarşaflar sakız beyazı..
Bir yeni sabun bırak banyoya
Gül koksun
Bir tabak daha koy sofraya
Hani o çiçeklisini
Hani o çok sevdiğimi
Bu gece sendeyim yine
Bu gece İstanbul’dayım

Kehribar Hanım
Tesbihimi her çekişte
Seni anarım
Derdin ki
İncitme öyle kehribarı
Çek efendi külhaniler gibi
Kibar kibar
Süzülsün o iri parmaklarının arasından
Siyah bir yelkenli gibi
Kehribar

Sebebi hayatım
Canı cananım
Kehribar Hanım
Şarabı sakın unutma
Balıklar pilaki olsun
Buğulama
Oğlumuzu uyutma
Kara gözlerine gömmek isterim
Ölüsünü mazinin

Bu gece
Sendeyim yine
İstanbuldayım
Hafız Burhan taş plakta
Kesmedi mi
İndir udunu duvardan

Bu gece sendeyim
Az kaldı tahliyeme
Perdeler açık olsun
Pencerelerde
Odalara
Özgürlüğün kokusu dolsun
Kehribar Hanım

Dersin ki mektubunda...
Civanım
Sarılacaksın biliyorum
Gel
Bir avuç mutlulukla
Kehribar tesbihini bırakta gel
Paşakapısı Cezaevi’nden
Voltanı alda gel
Hasret türküleriyle
Karanfilli dövmeni omuzundan
Silmeden gel

İçimdeki aşk
Sana da yeter
En kızılından
Banada yeter
Gülü öptüğünde
Ve kalbimi avuçladığında
Yorgun ellerin
Terk edilişin
O hazin uykusunda
Kehribar’ını düşlerinde
Arzulayıpta gel

Ela gözlerinde
Gölgesi var
Delikanlı yeminlerin
Görüyorum
Bu çağlayan serinliği
Benim huzurumdur volkanda
Aşk şimdi bir avuç sitem
Darılacaksın biliyorum
Gel bir avuç kıskançlıkla
Koca adamım
Güli külhanim
Hemen gel

Ey benim
Kehribar gözlü
Adı gibi kehribar yürekli canım sevgilim
Kehribarım
Bilirmisin
Paşakapı’sında
Şimdi vaktidir
Kehribar siyahı akşamların

Hüzün süzülür
Yalnızlıktan gönlümüze
Çekilir sokaklardan
Hıçkırık duaları
Zambak zambak
Ufkumuzda oturur
Gurup bir zaman
Esamesi okunmaz gayrı
O şen şakrak insanların

Gel desem
İnlesemde
Dönmez maziden
Ne o saçları örgülü kız
Ne o masum buselerin
Ne eylül yorgunu okul sokakları
Ne dikeni batan kırmızı güllerin
Şarkısı duyulmaz artık
Bestekarı mecnun hüzzamların

Her dublede açılır perde perde
Hatıralar bir fakir meyhanede
Bir yıkık gemidir gönül
Bir isyan gülüdür hicran
Şimdi vaktidir
Tesellisi tesbihimde
Kehribar siyahı akşamların