Kefenin Cebi Yoktur Şiiri - Midayet Kara

Ahreti unutup sen, dünyaya daldın
Yetimin hakkını her şeyini aldın
Doymadı o gözlerin, bakıp da kaldın
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Yetim hakkını yiyip, yığdın serveti
Dünyaya baktın, düşünmedin ahreti
Ödenmez yetim hakkı, yoktur diyeti
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Doymak bilmeyenlere, denir kefere
Servet biriktirme dünyada, boş yere
Yedin ihanet ettin, bilmem kaç kere
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Çıkar için, harcarsın arkadaşını
Helale haram katar, yersin aşını
Herkes kefen giyecek, al kumaşını
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Doğru sözü değil, yobazı dinledin
Bitsin bu hasretlik, gel diye söyledin
Fakire bu dünyayı, zindan eyledin
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Çiftçiye bile, al ananı git dedin
Utanmadan yetimin, hakkını yedin
Milletten alıp, beşli çeteye verdin
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Boşa servet edinme, kalacak burda
İhanet ettiniz, bu güzelim yurda
Artık gidiyorsun, ne kaldı ki şurda
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Kime kaldı bu dünya ki, sana kalsın
Yeşeren bir ağaçta, kuru bir dalsın
Denizin ortasında, su alan salsın
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin

Bunca şey yazarım, kim dinliyor beni
Seçim yaklaştı, ders vermenin tam yeri
Bu yönetimle gittik, dört yüz yıl geri
Geriye dönüş yoktur, bunu bilesin
(1462) Mart 2022