Yıkanıp konmuşsun dört kollu sala
Ne aldın yanına kefenden başka
Omuzlara binip çıkmışsın yola
Ne aldın yanına kefenden başka
Yaptığın her işe diyordunki hak
Ses solugun çıkmaz şu haline bak
Mezarlık olacak şimdi son durak
Ne aldın yanına kefenden başka
Nerede sardığın o ince beller
Nerde kazandığın hanlar, oteller
Şahitlik yapacak taşıyan kullar
Ne aldın yanına kefenden başka
Hırsından dolayı güreştin başa
Fakir, fukarayı kullandın maşa
Sıkıysa bu gece kaçamak yaşa
Ne aldın yanına kefenden başka
Yaşlıdan, çocuktan duamı aldın
Hep Şeytana uydun arkadaş oldun
Tövbeyi etmeye şimdi geç kaldın
Ne aldın yanına kefenden başka
Varisler göz koymuş ekmek aşına
Uyandım desen de her şey boşuna
Şimdi kalmadınmı bir tek başına
Ne aldın yanına kefenden başka
Çalmaya, çırpmaya koşardı elin
Hacı, hoca demez uzardı dilin
Doktor bile sökmüş taktığı pilin
Ne aldın yanına kefenden başka
Sahip olamadın, sen o nefsine
Keser gibi yontun kendi kendine
Bir mermer dikilir başın üstüne
Ne aldın yanına kefenden başka
Necati diyorki nur yüzün sönük
Günahın, sevabın sırtındaki yük
İşte gidiyorsun ahrete dönük
Ne aldın yanına kefenden başka
Necati KEÇELİ
İZMİR 29.09.2010
Kayıt Tarihi : 29.9.2010 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!