Kediye Özlem Şiiri - Merve Ceylan

Militan geçmişimizin sokaklarında cilveleşen kedileri özledim.
Sözlerimize konu olmuşlukları vardır.
Sendin birisi, onun yanındaki de illa bendim.
O kedileri uzun zamandır görmedim.

Bırakılmışlığın hissinde boğulmak,
Yüzmeden, okyanusları çıplak ayak geçmektir.
Ki iki çıplak ayak da bir papuca yakışmıştır her zaman.
Şimdi bilmem kaçıncı sevişmenin,
Kaçıncı boşalmışlığının evresinde içimiz.
Kirlenmeyen yatak örtülerimiz bile isyankar hallerine.
Hatta kirlenmenin güzelliğine dem vurur halde.
Biz, içimizden geçtik.
İkimizden vazgeçtik.
Tekliğimizi seçtik.

Ben hala o kedileri özlerim.
Bilmezsin, kirli patilerinde sürünüyor izlerin.
Aklıma geliyor, boynumda süzülen nefesin.

Sen hala o kediler gibi olduğunu zannedersin.
Bilmezsin,
Sokakların ölmüşlüğünü üzerimizde hissettirirsin.
Aklına gelirse, arar, nefesimi kesersin.

O kedileri uzun zaman boyunca görmek istemedim.
Onlarda bana aldırmıyor zaten.
Bir kediye duyduğum özlemi kimseye söylemedim.
Kimse de merak etmedi.
Etmiyor halen.

Ki;
Kırıldı pati,
Öldü kedi.

Ben artık ölümü özlerim.

22üç10 | 23:13
Mercey.