Kedinin Felsefe Dolu Şekerlemesi

Bir kedi uzanmış, güneşin karnında
Pencereden sızan ışık, onun tahtı.
"Çalışmak mı?" diyor, esneyerek,
"İnsanlar neden koşar? Dünya dönüyor zaten!"
Patisini yalıyor, felsefe yapıyor:
"Varoluş, şekerleme yapmaktır aslında."

Bir kelebek görse, tüyden gibi fırlar yerinden
Dörtnala koşar, sonra tökezler halıya.
"Plan yapmak boş," diyor, kuyruğunu kovalarken,
"Hayat, zaten kendi kuyruğunu yakalama çabası!"
Kanepeye çarpar, devrilir vazodan çiçek...
"Bak, düşmek de bir sanattır!"der mırıldanır utanmadan.

Gece olunca, çöp tenekesinde konser
Boş konserve kutularıyla senfoni besteler.
"Sanat," diyor, "kaosun içindeki ahenktir!"
Sonra çalar, saat üçte alarmını
"İnsanlar uyurken düşünmek daha da keyifli!"
Ve kuyruğunu sallayıp karışır karanlığa.

Bir gün dedim ki:
"Neden bu kadar bilgesin?"
Baktı gözlerime, yeşil bir evrenle
"Çünkü insanlar konuşur, ben dinlerim
Ve unutma:
En büyük sırlar, en sessiz patilerde saklıdır."
Sonra döndü, yalayarak poposunu
Tarihin en derin dersini verdi:
"Her şey geçer" dedi ...
Ama şekerleme asla!"