Kedim Müzeyyen Şiiri - Efe Gülkan

sen nasıl bir kedisin müzeyyen
bir yudumluk kahve gözlerin
sen ne değişik kedisin müzeyyen
alacalı kürkün kadar renklisin
sen ne eşsizsin müzeyyen
peygamberin kedisi belki de ta kendisi
sen ne sevilirsin müzeyyen
koynuma usulca yatarsın üşürsen
sen ne ilginç kedisin müzeyyen
sonra da koynumu bırakıp gidersin hemen
sen ne bilinmez kedisin müzeyyen
hangi otobüse binersin, kırk kez arasam bulamam
sen ne güzel kedisin müzeyyen
hep güzel kal, gitme bir yerlere müzeyyen.