Yelloz, saldırdığından Minnoş gelemiyordu,
Beyaz erkek kedimiz şahsımı üzüyordu…
Yüreğimiz yanıyor, içim parçalanıyor,
Onun gelmeyişine şahsım dayanamıyor…
İki ayımız geçmiş belki de biraz fazla,
Minnoş’a rastlamıştım samimi yakınlıkla…
Minnoş! Dediğimde sakin tavrıyla geldi,
Kucağımıza aldık iyi vaziyetteydi…
Üstelik de tertemiz bakımlı bir hâldeydi,
Ona ciğerden verdik şahsım süt de içirdi…
Güzelce doyurulmuş konumu mükemmeldi,
Daha iyi bakmışlar şahsım adam değildi…
Vallahi de utandım biz bakamıyormuşuz,
Otuz kedi zor oluyor biz, yetişemiyoruz…
(2017)
Kayıt Tarihi : 10.6.2017 07:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!