Tedbir, dersen mümkün mü beslediklerimizde,
Kabı kaçağı ortak tek odalı bir evde…
İlaç, dersen keşfi yok insan acizliğinden,
Çalışamadığından nefse düşkünlüğünden…
Hala da çalışmayız ki boş oturmaktayız,
Çok tür var ilerlemiş biz bakakalmaktayız…
Deme, bu biz de kimdir bize mi laf söylersin?
İnsanlığı kasteder onu mu belirtirsin?
Evet, insan türünü Dünya insanlığını,
İlim, denildiğinde hiç düşünmez canını…
Şu virüsü yok etsen Rab de memnun kalacak,
Sana minnet yağacak, dua toplanılacak…
Herpes, denilen lanet etkenlerden bıkmışım,
Kediler hapşırırken çaresiz bırakılmışım…
Silah keşfedeceğine virüsleri yok et!
Şer dağıtacağına canlara merhamet et…
Oku! Emri neyse uy yukarılara kadar,
Deme, köyde okul yok ne mal var ne para var…
Deme, o bu fakirdi üç kuruşa muhtaçtık,
Çünkü bunlar bahane biz bunlara alıştık…
Cebin sigara dolu zihniyet ki bellidir,
Sen Hakk’a karşıydın cehlin yerindeydin…
(2016)
Kayıt Tarihi : 12.7.2018 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!