Bir zamanlar bir kedi
Güllerin arasında varırken sefaya
Tanrı kızmış ona;
Yaratmışken ben seni, ne yaparsın burada?
Ruhu kurumuş kedinin
Gözleri bakmış fezaya
Ve saymış 99 ismi.
Başı secdeye varmadan
Ruhu açmış binlerce çiçek
Hepsi kurutmuş gönlünün suyunu.
Bir gül eğilmiş ona;
"Sen kimin kulusun?
Ben verirken ömrümü sana,
Sen kimden yanasın?"
Kedi bir haykırışla ruhunu bırakmış.
"Varlığım ibaretse kulluktan eğer,
yokluktur bana huzur."
Kayıt Tarihi : 28.7.2022 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yokluktur bana huzur."
güzel söz tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)