Kedı Gelır, Fare Gıder Şiiri - Ebuzer Ozkan

KEDİ GELİR, FARE GİDER
Kilit bilmez, girer eve,
Tıklamaz hiç, cam çerçeve,
Her şeyi yer, seve seve,
Deler girer, pare pare,

Kapan kursan, bilir gelmez,
Kümes yapsan, gidip girmez,
Fitre versen, kabul görmez,
Açarsın insana yare,

Ara durma, mayın gibi,
Akraban olmaz, dayın gibi,
Pisler durur koyun gibi,
Insanı eder avare,

Bıçak makas, kullanmaz o,
Utanma yok, arlanmaz o,
Söylersin, akıllanmaz o,
Yapsan da bir istişare,

Matkap delmez, sen delersin,
Temeli bile elersin,
Ne saklanıp ne gülersin,
Sen demi mülkü idare,

Ev de,bakkal da,fırın da,
Bu gün bura da, yarın da,
Gezer gecenin köründe,
Sanarsın örfi idare.

Bayanlar hep senden kaçar,
Seni gören, kalır naçar,
Kanat olsa, dama uçar,
Çıkar, bulsa bir minare.

Bulunmaz mı sana çare,
Sanma ki kaldık biçare,
Kazan da ye, ol idare,
Kedi gelir, gider fare,

ŞAIR EBUZER ÖZKAN 06/06/2017