her gece eve dönünce
bir kedi karşılar bani
apartman girişin de
kar, ayaz, yağmur demez
neden?
bu dostluk bilinmez!
beraber gireriz eve
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
insanlari tanidikca hayvanlari daha cok seviyorum, onlar en azindan sevildiklerini anlamiyla da biliyorlar...ne güzel, bana gerek kalmadi, Cemal Simsek bey sunmus bu güzelligi
İnsanları tanıdıkça,hayvanları daha çok seviyorum.
en azından sevildiklerini biliyorlar.
Benimde bir kedim vardı seksenli yıllard bocuk adında.
sizlerle paylaşmak için yazıyorum aşağıya.
Boncuk
Bir bahar akşamının serinliğinde,
Gecenin karanlığın da,saatin sıfır ikisinde,
Hastane bahçesinindeki bank'ın üzerin de
Geldin dertlerimi dinlemeye.dertleşmeye.
Çok küçüktün o zamanlar,çok da sevimli,
Ayaklarıma dolanırdın,biraz isterdin sevgi
Önce kovdum seni,sonra yine geldin
Bir yapışkan sakız gibiydin,kopmak bilmezdin.
Çok geceler dertleştim seninle,tüm sırlarımı açtım sana
Dinleyen hep sen oldun,cevap vermezdin bana
Gün oldu sevdim, kanım ısındı sana
Dert ortağım olmuştun sonunda.
Aylar geçti aradan sen evimdeydin
Şen şakrak hareketlerinle,kırar geçirirdin
Tüm mahalle sevmişti seni,herkes beğeniyordu seni
Bizden biri olmuştun,almıştın tüm sevgimizi.
Bir gün hastalandın,bir daha düzelmedin,
Üç gün kustun,bir şey yeyip içmedin
Onaltı şubat Dokuzyüzseksen saatin ondördün de
Aydın hayvan hastanesinde..................
Öyle bir yaşama daldın ki,benden çok uzaklar da
Kalbim seninle gitti bir kaç kürek toprak altına
Ben yaşadıkça sende yaşıyacaksın ta... buram da
Bir KEDİM VARDI diyeceğim BONCUK adında...
18-02-1980
Cemal Şimşek
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta