Kedi, Ben Ve Sensizlik Şiiri - Yorumlar

Önce bir kedimiz olacaktı.
Küçük bir evde, sıcak bir ışığın altında, birbirine yaslanan iki insanın yanına bir neşe misafiri gibi gelecekti. Haylaz, yumuşak, evin duvarlarına sinen sıcak bir nefes olacaktı. Belki birlikte sabahları uyandıracak, akşamları sessiz bir mutluluk gibi kucağımıza kıvrılacaktı.

Sonra,
Bir kedi ve ben kaldım geriye.
Senin yokluğun, evin içinde akıl dolusu dolaşmaya başladı. Kedi bazen kapıya bakıyor, sonra bana dönüp sessizce yerine gidiyordu. Sanki o bile senin bıraktığın sessizliği anlamıştı.