Kedi... Şiiri - Müşfik Saltık

Gecenin bir yarısında, soğuk bir hava dışarıda
Çayımı yudumluyorum penceremin kenarında.
Sağanak halinde yağmur yağmakta.
Birden bir kedi ilişiyor gözüme
Yolun kenarında kaldırımın tam ortasında
Tüylerini kabartmış, sırılsıklam ıslanmış
Onca sığınacağı saçak altı varken etrafta
İnatla dimdik duruyor yağmurun altında
Önce nedenini düşünüyorum sonra bir süre izliyorum
Ne titriyor ne büzülüyor bir heykel gibi dimdik duruyor.
Nedenini çözemiyorum sonra kendimi onun yerine koyuyorum
Yüzlerce hemcinsi sıcacık evlerde ilgi ve sevgi görürken
O sokaklarda hayatın zorluklarına göğüs germekte.
Belki bir isyan bu duruşu kadere
Belki de kader değil bu yaşadığı kendi seçimi.
Sırnaşıp insan oğluna sığıntı olarak yaşamaktansa bir evde
Özgür ve gururlu yaşamayı seçmiş kendine.
O yüzden böyle dimdik duruyor.
Yağmur ıslatırken, soğuk dondururken bedenini
O keyfini çıkarıyor ödemenin özgürlüğün bedelini.
Saygı duymaya başlıyorum bu sokak kedisine
Milyonlarca insan üç kuruş menfaatleri için
Gururlarını şereflerini ayaklar altına serip
Dalkavukluk ederken birilerine
Bu küçük sokak kedisi koskoca yüreğiyle
Soğukta, yağmur altında meydan okuyor hayata,
İnsan geçinenlere ders verircesine.

21 Şubat 2005
Saat. 03.50