1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
Ben kederin oğuluyum ben gözyaşıyım
Ben hasretle çatlayan sabır taşıyım
Her ağız taşıyamaz söz ateşiyim
Külle kefenlenmiş ten ateşiyim
Her ağız taşıyamaz söz ateşiyim
Ben un oldum acının değirmeninde
Acının acısıyım
Sancının sancısıyım
Yalnızın yalnızıyım
Kederin hancısıyım
insana dair tüm acıları erittim
yüreğimin posasında
gah yıkıldım gahi güçlenerek çıktım
gah çocuk çocuk kandım
gahi kömür kömür yandım
gah keder keder ağladım
gahi güldümde acıya
Ah ben bu bedende can taşıyamam
Bunca acıyla yok yok yaşayamam
Hatasız hayat hatadır desemde
Ben un oldum acının değirmeninde
Seyduna'yım ihaneti bağışlayamam
Ben un oldum acının değirmeninde
Tunay Bozyiğit Seyduna
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 04:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!