Kedere Buladım Vaktimi Şiiri - Kasım Kob ...

Ovalardan toprak taşıdım bugün,
Bıraktım avuçlarıma yavaşça,
Tarlalarda dolaştım, ağır ağır,
Kedere buladım vaktimi.
*
Solgun yapraklar biriktirdim bağlarda,
Terk edilmiş yollar ilişti gözüme,
Çok kalabalık mekanlarda,
Çok bitkin silüetler.
*
Üzgünler gördüm, tek başına kalanlar vardı,
Sahteler, parlaklar, ışıltılar, parıltılar,
Yalanlar vardı, tükenmek bilmez sahtelikler,
Durgunlukta soluklanmaktı aradığım.
*
Yapamayacaktın, yapamayacaktım,
Anladım gelmeyecektin,
Ben sana dönmeyecektim,
Halsizdim, bıkkındım, dilsizdim.
*
Tükenmiştim, istek kırgındı.
Tembellik ve miskinlik,
Hayatımı kaplamış.
Kendimle bile konuşmuyordum.
Yapayalnızdı omuzlarım.
*
Başka şehirlerde,
Başka insanlar.
Neşesiz insanlar.
Tek başına kalanlar.
Dilsizdiler.
*
Kötüydü,
Her şey kötüydü.
Elim işe, güce yetmezdi.
Nefessizdim.
*
Biliyorum,
Yalnızdım.
Ne vardı?
Ne kalmıştı?