Açısı dik, koca bir kaya,
Yok, üstünde yürüyecek, ne iz ne patika.
Taşların arasından başını uzatmış filiz,
Çağırıyor o’nu, öp beni, gel buraya.
Biri ak öteki kara, alası da var anlında,
İpek gibi duruyor, beyaz kıl sırtında.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
