Keçeci Baba Şiiri - Doğan Türkdoğan

Tokat vilayeti Erbaa kazanın Cennetten bir köşe çölü kalmamış Her yanın bağ, bostan dağın, ovanın Kuru bir ağacın, dalın kalmamış Bize rehber oldu Kadim canımız Dergaha götürdü Hasan hocamız Gönül defterine her bir anımız Böyle hizmet gören erin kalmamış Keçeci dediğin bir ulu veli Derde derman olmuş uzanan eli Döküşmüş yaprağı kurumuş dalı Bozulmuş bostanın,gülün kalmamış Koca köy içermiş buz gibi suyun Bulanmış, körelmiş koca bir kuyun Genede Hü dedim içtim dolusun İçtim içilecek halin kalmamış Varıp niyaz ettim kırık kapını Gördüm viraneye dönen yapını Sevgisiz, sevdasız gördüm hepsini Hizmeti görecek erin kalmamış Bir harabe gördüm tam orta yerde Koca bir dikenlik beklerler darda Erenler eskiden cem etmiş burda Susmuş bülbüllerin dilin kalmamış Müslüm Pehlivanın koca evinde Kadehler dolandı meydan yerinde Her kes benliğinde kendi halinde Edebin, erkanın,yolun kalmamış Doğan Canım ne çok kafayı yordum Neyi hayal ettim bak neyi gördüm Varıp bir kenarda seyrana durdum Seni dinliyecek bir can kalmamış Ozan Doğan Can Baba