Keben Dibi Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Çocuktuk eskiden oynardık yolda,
Her bahar giderdim, keben dibine,
Bol kemik görürdüm, mağaralarda,
Annem anlatırdı, yatsam dizine.

Derdi hep, dinle sen./ otur yanıma,
Aslan Mehmet denenkandı düşmana,
Ahhh.. korkmaz deden. uydu halkına,
Keben dibi çınlar oldu, kurşundan.

Asi Mehmet uydu, düşman sözüne,
Şehre geldi, bir gün, sabah yayladan,
Aldırmadı…./halkın…./ yaşlı gözüne,
Kebendibi, çınlar oldu kurşundan.

Deli Mehmet, emir vermiş şaşkına,
Aslan Mehmet, martin taktı omzuna,
Kurşun sıktı.. bol, bol. /kendi halkına,
Kebendibi, çınlar oldu.. kurşundan..

Kana doymaz, cumhuriyet düşmanı,
Her bir yerde yakmış, yıkmış her yanı,
Utanmazmış,, dost bellermiş düşmanı,
Keben dibim, çınlar iken.. kurşundan..

Taş dibinde, kan akardı.. dedenden,
Kurşun şıktı Aslan Mehmet, kebenden,
Ahmet babam, kalkmaz oldu yerinden,
Keben dibim, çınlar iken.. kurşundan..

Aslan Mehmet, siper yapmış taşları,
Kanda boğmuş, dağdan düşme yolları,
Kurşun yemiş, yorgan yapmış kumları,
Keben dibi, çınlar iken.. kurşundan.

İşte dedi.. böyle öldü../ şu deden,
Bir baktım ağlar da, yaş döker gözden,
Meğerse gavur çıkmış../ içimizden,
Cumhuriyet.. hür yaşamak.. gelirken..

29 Mart 2012
Antalya