Kazmalar Vurulur Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

kazmalar vurulur pamuğun toprağına otuna
türküler söylenir temmuz sıcağının adına
doyulur mu terli vücutlarla yenen yemeğin tadına
ben bu satırları yazarım ırgatların adına

bakın tarlada çocuk emziren kadına
gönlü hasret dolu uzak kalmış yurduna
bağlamış körpecik bebesini terli sırtına
görmek ister hep dönüp bakar ardına

paydos düdüğü çalınca gün aşarken
sevinir yavrusuyla çadırına koşarken
huzur doludur çocuğuna ninni söylerken
dalar gider kendisi de bebeğine bakarken

kölecioğlu diyor dalar gider
bebeğine bakarken
bebeği huzurlu mutludur
annesinin kollarında yatarken

Ahmet kölecioğlu 1987