Kazma kürek Yedi Turab Şiiri - Zeki Günay

Bahçelere sebze ektim,
Ter akıttım emek çektim.
Bazı zaman ağaç diktim,
Kazma kürek yedi turab.

Taş topladım tarla sürdüm,
Kimi zaman kıtlık gördüm.
Suyunu eksiksiz verdim,
Kazma kürek yedi turab.

Tohum attım filiz oldu,
Bin yeşerdi biri soldu.
Evim yurdum rızık doldu,
Kazma kürek yedi turab.

Kazma ile vurdum boşa,
Kimi zaman geldi taşa.
Taş fırladı vurdu başa,
Kazma kürek yedi turab.

Turabım tin ile karıştı,
Tini leziple barıştı.
Her tür tohuma alıştı,
Kazma kürek yedi turab.

Yaz kış demeden çalıştı,
Her tür rızıkla tanıştı.
Kullar turaba alıştı,
Kazma kürek yedi turab.

Allah dedim kazma yedi,
İtiraz bile etmedi.
Turabın derdi bitmedi,
Kazma kürek yedi turab.

Ölü oldu deşeledim,
Tahtalarla köşeledim.
Sınır koyup eşeledim,
Kazma kürek yedi turab.

Yağmur yağdı turabıma,
Erdi Zeki muradına.
Güldü turab suratıma,
Kazma kürek yedi turab.

Ecel geldi gök yarıldı,
Turabım bana sarıldı.
Bedenim ona kavuştu,
Kazma kürek yedi turab.

ŞAİR YAZAR: ZEKİ GÜNAY
09.02.2019