“Sen sultansın ben bendenim,
Sen bendensin ben sendenim.”
(10.04.1997 Isparta)
Annem ile babam ile
Teyzem ile halam ile
Kurandaki kelam ile
Ulaşayım Mevlam sana.
Sevgi, yeni açılan güldür,
Gülüm olmaya var mısın?
Dikenleri ayıracak,
Elim olmaya var mısın?
Mektup atarım gelmezsin,
Bir gün ben de öleceğim,
Ama ne zaman olacak?
Kara yere gireceğim,
Gözüme kumlar dolacak.
Dünyada ben ne yaptımsa,
Bundan sonra yüzüme sakın bakma!
Lânet olsun emi sen gibi yâra,
Beni yaktın bir başkasını yakma
Batırıp batırıp çıkarma nâra.
Eller gibi beni hiç güldürmedin
Hiç kimse sürmedi, dünyada sefa
Gelenler de çekti bin türlü cefa
Hani nerede Muhammet Mustafa?
Peygamberde göçtü yalan dünyadan.
Seni şu dünyaya bağlayan nedir?
Seni düşünmek bile yalanmış
Gönlüm sana nasıl da aldanmış
Senin de beni sevdiğini sanmış
Bakışların yalanmış meğer.
Benimle el ele yerlerde gezdiğin
Vefalı yâr bulamadım
Geldi geçti yaşım benim
Dünyadan tat alamadım
Zehir oldu aşım benim.
Nazlı Leyla’ya bağlandı
Adım çıktı benim Mecnun'muş diye,
Duyup da keyfine er yavaş yavaş.
Hem de bir Leyla'ya vurgunmuş diye,
Bil de asabını ger yavaş yavaş.
Yunus’u görmek
İlmini bilmek
Uğrunda ölmek
İsterdim Yarab.
Yunus’un özü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!