Kazım Çandır Şiirleri - Şair Kazım Çandır

Kazım Çandır

“Sen sultansın ben bendenim,
Sen bendensin ben sendenim.”

(10.04.1997 Isparta)


Devamını Oku
Kazım Çandır

Annem ile babam ile
Teyzem ile halam ile
Kurandaki kelam ile
Ulaşayım Mevlam sana.


Devamını Oku
Kazım Çandır

Sevgi, yeni açılan güldür,
Gülüm olmaya var mısın?
Dikenleri ayıracak,
Elim olmaya var mısın?

Mektup atarım gelmezsin,

Devamını Oku
Kazım Çandır

Bir gün ben de öleceğim,
Ama ne zaman olacak?
Kara yere gireceğim,
Gözüme kumlar dolacak.

Dünyada ben ne yaptımsa,

Devamını Oku
Kazım Çandır

Bundan sonra yüzüme sakın bakma!
Lânet olsun emi sen gibi yâra,
Beni yaktın bir başkasını yakma
Batırıp batırıp çıkarma nâra.

Eller gibi beni hiç güldürmedin

Devamını Oku
Kazım Çandır

Hiç kimse sürmedi, dünyada sefa
Gelenler de çekti bin türlü cefa
Hani nerede Muhammet Mustafa?
Peygamberde göçtü yalan dünyadan.

Seni şu dünyaya bağlayan nedir?

Devamını Oku
Kazım Çandır

Seni düşünmek bile yalanmış
Gönlüm sana nasıl da aldanmış
Senin de beni sevdiğini sanmış
Bakışların yalanmış meğer.

Benimle el ele yerlerde gezdiğin

Devamını Oku
Kazım Çandır

Vefalı yâr bulamadım
Geldi geçti yaşım benim
Dünyadan tat alamadım
Zehir oldu aşım benim.

Nazlı Leyla’ya bağlandı

Devamını Oku
Kazım Çandır



Adım çıktı benim Mecnun'muş diye,
Duyup da keyfine er yavaş yavaş.
Hem de bir Leyla'ya vurgunmuş diye,
Bil de asabını ger yavaş yavaş.

Devamını Oku
Kazım Çandır

Yunus’u görmek
İlmini bilmek
Uğrunda ölmek
İsterdim Yarab.

Yunus’un özü

Devamını Oku