Kazıklar'ı vardı Fir'awn'ın

Kazıklar'ı vardı Fir'awn'ın,
kazıklardı İnsanları'nı,
Kazık çakmak istedi Âlem'e...
Emsâlsiz bir Medeniyetler'i (Tariqatlar'ı) olduğuna inanıyordu Adamlar'ı...
Gök'te nasıl bir Tek Tanrı (Ra) varsa,
Yeryüzü'nde "A'lâ Kral" da bir Tek olmalıydı...
Güneş'in Battığı Yer'deki Kızıllık'a kadar,
Güneş'in doğduğu Yer'deki Kızıllığa kadar uzanıyordu Emeller'i...
Yasak Elma'yı yemişti bir kez...

Savaş, Savaş Savaş.
"İster Savaş ister Barış, vermezdi veremeyeceklerinden hiç bir Karış".

Fir'awn'dı O..
Bilâd O'nundu.
Medâin O'nun...

Tanzimât'ı O yapardı özene bezene,
Âlem'e Nizâm'ı o verirdi.
"Kendi için bir Şey istiyorsa, Namert'ti"..
Yemin billâh Salah'tı istediği Âlem'de,
Arz'da Islâh'tı Tek Murad'ı..
Mûsâ , İmâmlığı'nı bilmeli, Siyâset'e karışmamalıydı.
Fir'awn'dı O.

Ülkesi'nde Mûsewi'yi Evi'nde görmek isterdi,
Saray'da değil...
Beldeler'de Tuğyan'dan, Terör'den waz'geçmeliydi Mûsâ.
Tek Dewlet, Tek Adam, Tek, Tek Tek..
Mûsâ, Monoteizm'i öğrenmeli,
Düalizm'den waz'geçmeliydi.
Neydi bu Şirk koşmak Watan'a?
Tewhid-i Siyâsât'a Havlu atmalıydı.
İsyân Asası'nı bırakmalı, Dewlet'e Teslim olmalıydı Mûsâ...
Olağanüstü Günler'den geçiliyordu.

Kazıklar'ı vardı Fir'awn'ın, Asalar bırakılmalıydı Eller'den..
Elleri'nden, Ayakları'ndan Çaprazlama keserdi Fir'awn.
Âlem'e İbret Kanunlar, Kararnameler çıkarırdı sonra..
Asa'sı Mûsâ'nın Beyaz Eli'ni sokar ,
Kapkara Kesilirdi Eller'i Asi'nin..
Eller'i yanardı Watan'a İhânet edenin.
Herşey Watan içindi. Sözkonusu olan Watan'sa Din-İman Teferruât'tı.
Fir'awn'dı O,

Fesâd'ı Ekser edenlere Merhamet gösteremezdi.
Merhamet'ten Maraz doğardı.