Bugün kazanmanın kıyısından döndüm
Az kalmıştı çok az
Az kalsın dünya benim için duracaktı
Az kalsın sonuna gelecektim gökyüzünün
Az kalsın ben ben olmaktan çıkacak
Sonsuzluğun sessizliğinde bir hiç olacaktım
Ben demişken ben
Az kalsın mutlu olacaktım ebediyen
Öyle korktum ki o an
Sanki bütün ırmaklar tersine akmaya başladı
Sanki cennet müjdelendi büsbütün herşeyiyle
Sanki çiçekler hep açmaya
Kuşlar sınırsız ötmeye
Yıldızlar tamamen bırakmıştı kendini boşluğa sanki
Sanki bir an için inanmıştım dünyanın yuvarlak olduğuna
Peki ya kazanmak insanı mutlu ederken
Neden kaybetmekten mutlu oluyorum ben
Bugün iyiki de kaybetmişim
Kazansaydim çok zoruma giderdi
Varsın çiçekler açtığı gibi solsun
Varsın cehennemde azap beklesin beni
Sözüm söz çekerim cezamı
Varsın kuşlar da ecelini gözetsin
Bana kaybetmek farz olmuş
Kazanmak da varsın bir ömür beklesin
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 01:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!