I..
yenildim size dedim, bakın? ! .
çekildim kendi köşeme
--iğfal edilmiş ülkülerim,
---iğdiş edilmiş bir gelecek
ve giydim eteğimi…
bakalım kimler gülecek! ..
beni kendi halime bırakın!
II..
yaz geldi! ..
sardunyalar o kadar pembe ki? ! .
begonville’ ler daha bir pembe
--ve hatta daha bir kırmızı! ..
dikenleri bile yok edilmiş!
saçlarıma takıp dolaşsam mı ki
ya da saplarından bağlayıp
bir demet yapsam mı ki? ..
-özledim dikenlerini desem? -
yok yok! ...
özlemesem! ..
III..
yaraşır bana sustuysam eğer(!)
yaraşır bana
--bir roman havasının,
---‘düşü’ nün dostuysam eğer(!)
IV..
erkeklikle ürkekliğin arasında bir yerde
bekliyorum naçar! ..
lâkin, bakıyorum da hiç bir yerde
ne erkek var, ne ürkek var?
herkes kendi yalanına düçar! ..
yatmak bana mı düştü,
kaçmak bana mı düştü? ..
ben şair, ben aydın, ben muhalif,
ben ki halkımın sesi:
susmak bana mı düştü? ..
V..
aptal bir kırgınlığın yansımasıydı o hal…
behey sergerde bozuntusu, behey aptal;
susar mı sandın şiiri? ..
şiir naat, şiir kutsal;
şair ulusuna hamal!
duymaz mıyım sanırsın
--atamızdan gelen o erkek sesi?
-şairi susuyorsa eğer bir milletin,-
-önüne geçilemez asla zilletin! -
bu bir isyan gürlemesi,
bu, bilmem kaçıncı kez,
kaçıncı gün ertesi
şairin ünlemesi! ..
----16.07.2005 / Ankara
----Ahmet Turan Altunsu
Kayıt Tarihi : 16.7.2005 03:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
-atamızdan gelen o erkek sesi?
-şairi susuyorsa eğer bir milletin,-
-önüne geçilemez asla zilletin! -
bu bir isyan gürlemesi,
bu, bilmem kaçıncı kez,
kaçıncı gün ertesi
şairin ünlemesi! ..
__Ne sebeple yazılmış bu şiir bilmem ama oldukça EFE yürekle kaleme gelmiş şiir,kutluyorum sizi....Kaleminiz hiç susmasın e-mi?..
Saygılar..
Korkak Şairler
İçlenirim ya sevdiğim elimde değil, özledim seni
::::
Çocukluğuma uzanırdı elim seninleyken
Saçlarında hüzünleri örüp; sevdaları büyütürdük evcilik oyunlarında
Aynı erik ağacından elma aşırırdık hatta; bizimkisi macera olsun...
Bir ipin ucunda sallanan kuklaydık ikimizde
Piyano tuşlarında salınan güzel birer beste
Küçük ellerinde beslenen kocaman umutlar
Çocuktuk işte ikimizde...
Kayıp kentlerin değersiz elmaslarıydık o günlerde
Bacağımız aksak yüreğimiz tek,
Sarmaş dolaş sallanan yapraklardan farksızdık,
Serseri bir hüzün keserdi hep yolumuzu; ağlardık...
Yüreğimizdi umutlarımız gibi tek sermayemiz,
Korkularımızdı yalanlarımızdan ayıran bizi adam gibi,
Bir sokak lambasına sarılıp ağladığım günü hatırlarım senin için;
Yalan yanlış sevdaları anlatan KORKAK şairler gibi...
Barış Ardahan
TÜM YORUMLAR (11)