Kazakla Geziyor Güzel Şiiri - Eyup Şahan

Kışın ortasında gündüz ayazı,
Fileli kazakla geziyor güzel.
Başında ateşi, yangına razı,
Külüne gönlünü yazıyor güzel.

Kanları ısıtan ter damlar teni,
Gönül yangınları bunun nedeni.
Çölde bir alevdir sanki bedeni,
Vaha havasını seziyor güzel.

Alize altında saçların teli,
Titremiş sallanır ayazdan beli.
Divane gezmektir aşkın bedeli,
Gönlünün elinden beziyor güzel.

Her nefeste duman tütüyor başı,
Tipiye çevirmiş gönlünün kışı.
Dağılmış saçları eğilmiş kaşı,
Kendiyle konuşup geziyor güzel.

Sanki gül goncası zamanda şafak,
Derdi Kaf dağından birazcık ufak.
Sislerin ardından görülmez afak,
Arifi derdiyle üzüyor güzel.

El ile tutulmaz sırların ucu,
Sevene ayrılık feleğin suçu!
Böylemi ödenir bir gönül borcu,
Eyüp’ün bağrını eziyor güzel.

Eyüp Şahan
Ankara 16.2.2013