Kaza Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kavşakta bir yavşak, kırmızıda bastı gaza
Sanki “geliyorum” dedi, zincirleme bir kaza
Onca masum etrafa dağıldı, dört bir yana
Çoluk çocuk, kadın erkek boyandılar kana

Ortalık kan gölü, o parça parça bedenler
Ses sese karıştı, kan revan feryat edenler
Gün ana baba günü, uzaktan tiz siren sesi
Kimi zor nefes alır, kiminin kesilmiş nefesi.

Oradan geçmekte olan meraklı sürücüler
Cep telefonları kayıtta, durdu seyrüsefer
Kimi araç içinde sıkışmış, kimi de ezilmiş.
Arabalar pert olmuş balık, istifi dizilmiş

Duygusal toplumda, herkes doktor kesilir.
Kimi kolu kimi bacağı çeker, yaralı ezilir.
Ambulans ve itfaiye gelmeden, adam ölür
Alelacele karga tulumba, morga götürülür.

“Cesaret sık sık esarete düşürür” cesuru
Acele eden ecele gider, görmez kusuru,
Bu bir anlık hatanın, telafisi mümkün değil.
Şoförün hatası, nedamete olsa da meyil.
2010