Kaza
Paslanmış ruhumu parlatsa da gönlüm
Çoğu günahla geçti şu çilekeş ömrüm.
Yaşarken öldük, ha yarın ha bugün
Hesaba çekilmeden vicdanım çekti bugün.
İnsanın kaçınılmaz sonu ölüm
Ben sana söyledim söyledim be gülüm
Madde biçare manada hüzün
Olmasın ulaşılmaz yükseklerde gözün.
Kimse aramasın buzağı,mısraların altında
Feryadım asla değil, ona veya buna
Dolu vurdu gönlüme,ilkbahar döndü yaza
Boynumuz kıldan ince hepsi birer KAZA.
Kayıt Tarihi : 9.7.2017 13:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her sözün bir hikayesi vardır

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!