Kaza Şiiri - Cihat Şahin

KAZA!

Bizim cadde üstünde sık sık olur kazalar,
Bazen olur ağırca vuku bulur ölümler!
Olmayınca yeterli şoförlere cezalar,
Caddelerde sörf yapar, üç gün sonra zalimler!

Bizim evin yanında oldu yine bir kaza!
Ehliyetsiz bir tıfıl, basmış yolda son gaza,
Bir kadına çarparak, mefluç etmiş komşuyu!
Ölecekmiş nerdeyse kadıncağız es kaza!

Mahalleli toplandı bol tantana, yargara!
Kimi küfür savurur, kimisi atar nara.
Sağa, sola ard arda telefonlar edilir,
Kaza yapan çocuğun olmuş yüzü kapkara!

Bizim komşu ölmedi, birkaç kırık vesselam,
Kazazede ve şoför, komple oldu kes selam.
Bir infial herkeste, reaksiyon ayyukta,
Kimse görmez kimseyi, görseler de es selam!

Bir çarpmalı kazada, böyle oldu vaziyet!
Artı yoldan geçene; cabasıydı eziyet.
Kargaşaya son verdi, ambulansın sireni,
Yine etti tezahür, halkta bir hoş meziyet!

İfratmıydı acaba bunca tepki çarpmaya?
Bir çocuğa girişmek, tekme, tokat, çat kaya!
Sanki aştı maksadı, dayak, küfür, husumet,
Onca müfrit sevgiden, hayâ etti şu hayâ!

Bundan feci çok çarpma her gün olur tonlarla,
Çarpılan ins sayısı; her an olur onlarla!
Yok, bağıran ve kızan, kulu çarpan şeytana!
Kimini para çarpar, kimi mecruh şanlarla.

Cinni, insi çok şeytan çarşı, Pazar görevde!
Oralara gitmeyen, çarpılırlar her evde.
TV. leri açanlar, hapı yuttu demektir!
Zira insi şeytanlar, gece gündüz hep avda!

Hani nerde hamiyet, nerde komşu hakları?
Niye olmaz itiraz, halk çarparken halkları?
Yok, zerrece infial, onca dehşet kazaya,
Bilen niye uyarmaz, bilmiyorsa halk kar’ı?

Tüm çarpmalar ölümlü, güme gider imanlar!
Geçmiş insi şeytanın ellerine zimamlar!
Hey ahbaplar komşular, bu nesil bizim nesil,
Nara atar bir nesli, bakın nasıl şeytanlar!

Yeter artık uyanın, çarpmalara dur deyin!
Kınayın kazaları,”bu fiil menfur”deyin!
Yoksa gafın cezası; odun olmak odlara!
Cezadan halas için, İslam’a buyur deyin!

Cihat ŞAHİN
03.08.2009-İZMİR