Çocukken hep kaz güderdim
Civcivi büyütüp kaz ederdim
Bunu kendime görev addederdim
Çocukken hep kaz güderdim
Kaz çok akıllı bir hayvandı
Yürüyüşleri biraz yayvandı
Akşam olunca eve teylerdi
Çocukken hep kaz güderdim,
Kazın her şeyini anlardım
Yavrusu ölünce acı manlardı
Eşini kaybetmişse arardı
Çocukken hep kaz güderdim,
Kanadını burnuna sürerse
Burunda yulaf varsa ters dönerse
Eğer çobanı kazın sıkıntısını anlarsa
Çocukken hep kaz güderdim
Kazın en hassas yeri başıdır
En sevdiği yiyecek ekmek aşıdır
Gözleri gece görür gece kuşudur
Çocukken hep kaz güderdim
Kazın eti çok sert çok tatlıdır
Bulgurlu kaz eti daha farklıdır
Kasım ayında kesim daha etlidir
Çocukken hep kaz güderdim
Tahsin der, altı yıl kaz güttüm
Çok kaz palazı büyüttüm
Saniye, Sabiha, Saim şahitti
Çocukken hep kaz güderdim
Tiran- 17.09.2024
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi: Köyde kaz özlemi.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!