Bir zamanlar bir ördek çobanlığa özenmiş,
Dağlardaki sınırsız hürriyete imrenmiş.
Çok düşünüp taşınmış ne güdeyim diyerek,
Dolaşmış, dağ, taş, ova, yılan, çıyan yiyerek.
En sonunda vermiş o zorda olsa kararı,
En iyisi kaz gütmek, olmaz bunun zararı.
Görmüş gölde birkaç kaz yanlarına yanaşmış,
Laf, söz atıp onlara, uzun müddet sırnaşmış.
Ak kazlardan bir yiğit basmış buna gagayı,
Evir, çevir döverek tam belletmiş sigayı.
Yeşilbaşlı ördekçik sersem olmuş dayaktan,
Pek acele sıvışmış, kenardaki koyaktan.
Gitmiş aklı başından tehir etmiş hobiyi,
Kaybolunca şuuru huy edinmiş fobiyi.
Kimi görse etrafta kaz sanırmış fukara,
“Yeşilbaşlı kaz” dermiş olsa bile kapkara.
Hiç aklına gelmezmiş kazın beyaz olduğu,
İlle yeşilbaş dermiş, görse gölde ak kuğu.
Suyu ayna yaparak sıvazlarmış başını,
Ezber etmiş durmadan şu yeşilbaş işini.
Sulardaki sureti kaz zannetmiş her zaman,
Türlü hayvan haşerat, demiş ondan”el aman”
Bela olmuş başına zavallının hobisi,
Sulardaki resmiymiş onun korkunç fobisi!
Bir gerçeği derç eder dile gelen her masal,
Pek çoklara ders olur, ondan çıkan çok misal!
Cihat ŞAHİN
27.07.2009-İzmir
Kayıt Tarihi : 27.7.2009 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendini büyük bir şair zanneden gurur budalası bir vatandaşı hicivdir. zira o fikrine uymayan şairlerin şiirlerine; 'yeşil başlı kazlar bir birini sıvazlar'tarzında bir hakareti yorum diye yazıyordu. daha kazın ördeğin bile rengini bilmiyen bu ilim fukarasına umarım iyi bir taşlama olurç
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!