KAZ ÇOBANI NADiME Şiiri - Binali Kılıç

KAZ ÇOBANI NADİME
Kamil gözlerine kıymazdı seni
Niye kestin merhabanı Nadime
Kıskanır dışarı koymazdı seni
O verdiğin ikrar hanı Nadime

Güllü bacı kocasına kaçmıştı
Başına bin türlü bela açmıştı
Kocası da bu dünya’dan göçmüştü
Rakibini iyi tanı Nadime

Sizin gibi altı tane daha var
Kaybetmiş eşini meşgale arar
Aklına geldikçe ah çeker ağlar
Gezer gelir kabristanı Nadime

Ne güzeldi eşine sırt yaslama
Çağırdıkça canım diye sesleme
Şimdi olmuş gelinlere besleme
Yemez ne istese canı Nadime

Bir zamanlar keklik gibi sekerdin
Al giyinir halay başı çekerdin
Ne gençlerin yüreğini yakardın
Urgan zapt etmezdi seni Nadime

Sabah erken olur evden çıkarsız
Ekmek pişirirsiz tandır yakarsız
Ev süpürür bir de çocuk bakarsız
Köyün sekiz kahramanı Nadime

Her biriniz acı kattı acıma
Lokman çare bulamadı sancıma
Dulluk yakışmadı Güllü bacıma
Kayboldu şöhreti şanı Nadime

Binali bu hayat bir garip savaş
Kiminin kurumaz gözlerinde yaş
Aynı kader ile sekiz arkadaş
Şimdi olmuş kaz çobanı Nadime……Âşık Binali KILIÇ