KaynanA Şiiri - Sinan Karakaş

Adın bana kaynana,
Eşime niye ana,
Bıraktım ben anamı,
Anam olasın diye,
Olmadın bana ana,
Niye oldun kaynana,
Eşimin anasısın,
Ne yapayım kaynımı,,
Sana kaynana demem,
Belki derim eşana,
Hiç kaynana dedim mi?
Söyle bir gün duydun mu?
Ben sana seslenirken,
Hep ana demedim mi?
Sen anam olacaksın,
Ben istemem kaynana,
Sana ana diyorsam,
Bana kızın gibi bak,
İstiyorum kızından,
Asla olmasın bir fark,
Anam gibi bak bana,
Anam gibi yan bana,
Asla razı olamam,
Eşim kızmasın sana,
Oğluna koca demem,
Niye koca diyeyim,
Kocamadan eşime,
Niçin yaşlı diyeyim,
Oğlun benim eşimdir,
Eşimdir yoldaşımdır,
Senden gizlimiz olmaz,
Ama o sırdaşımdır.
Bilirim ki ciğerin,
Anlamı elbet derin,
Ben ana olduğumda,
Ancak seni anlarım,
Ne olur anacağım,
Beni evlat gibi bil,
İnan ki ben de seni,
Hep anam bileceğim.
Sen olgun ehli kâmil,
Ben olgunluk yolunda,
Gösterirsen tahammül,
Bir gün olgunlaşırım,
Tahammülün sonunda,
Ben kızınım sen anam,
Bana olma kaynanam.