Yorgunluk, halsizlik ayrı bir konu,
Zamanla yıpranmak canlının sonu,
Böyle ayarlanmış hayat kanunu,
Perde çekilince gözler kayıyor.
Yaşlanmak istemez gencim diyenler,
Zamanla yanılır farklı görenler,
Karşılığı alır değer verenler,
İnsan bun ayınca sözler kayıyor.
Mankenim diyenler şimdi susuyor,
Zalimler değişmez, surat asıyor,
Havaya girenler sesi kısıyor,
Güzellik gidiyor, yüzler kayıyor.
Belli bir sürede mutluluk tatsan,
Moral yakalasan, stresi atsan,
Hüsrana uğrarsın, ayrılıp gitsen,
Aşka son verince gizler kayıyor.
Diller tutuluyor kalmıyor lisan,
Kar gibi, mum gibi eriyor insan,
Zekilere sorun, inanmıyorsan,
Ömür tükeniyor, izler kayıyor.
7-1-2013
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 15.1.2019 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!