Zaman zaman gelip oturuyorsun
Kollarına hüznümün…
Bazen bir bıçak
Bazen teselli oluyorsun…
Dalıp gitmeyi
-kendi ruhumda yıkanmayı- unuttum;
Aşka güvenmeyi…
Öylece bakıyorum sevdalılara,
Gülüyorum uçup giden hâllerine…
Hadi, diyorum
Hadi, salının biraz göklerde…
Sonra
Bazı bazı büyük bir yangın,
Bir acı olup böğrüme batıyor.
Ayaklarım ayak değil,
Ellerim el…
Düşünce yeteneğim firari
Ve ben suskun bir divane
Öylece bakınan…
Kanlar, al değil.
Sözüm, söz değil.
Boş verin gidin,
Bunlar elle tutulur değil…
Ara ara bu kör,
Bu sağır,
Bu dilsiz yığın
Bağdaş kuruyor şu yer sofrasına.
Ne varsa ağza tat olan
Bir bir tatmak diliyor
Ama ne eli el, ne dili dil…
Şu perdedeki dantelde,
Şu kilimdeki yollarda,
Şu sinideki yivlerde
Bir yerlerde işte
İzi olan bin dilsiz anıda
Yüreğin yürekteki gölgesini görür
Ve
Bir maşrapadan su içer gibi
Akar gider sevgi,
Gönülden gönüle
Zaman zaman…
15 Ocak 2010
00.30
Serap Hoca
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 03:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
