Kayıtsız Kaygılarım Kaybımı İlan Etmişti ...

Kilitli kapılar ardından yazıyorum şimdi.
Oturttum kalbimi, sırtını duvara yasladım.
Dizlerini karnına kadar çektim, ellerini dizlerinde bağladım.
Acıyı da sevdik sende malum,
ondandır aynı şarkı çalıyor sürekli.
İyice çarpmalı yüzüme gerçekler.
Ardı ardına tokat yemeliyim nakaratlardan…
Gittiğine, bittiğine üzülüyor muyum?
Evet.
Ama düşündüğün gibi değil.
Gittiğine değil, gidenlere üzülüyorum.
Boşa giden onca umut, onca vakit, onca değer…
Tüm kaygılar kayıtsız kalmıştı seninle.
Ve kayıtsız kaygılarım, kaybımı ilan etmişti gözlerinde.
Şimdi hangi suretle gelirsen gel üzerime!
Suretim, suretine hükümsüzdür.
Kaybıma bir ayıp daha ekleme;
başka alacak bir şey kalmadı bende.
Gelme…