“takvimden kopan her yaprak hayatı tüketirmiş”
Doğarken her seher eskir yapraklar
Rüzgârla uçuşur bir bir muratlar
Hâlbuki batarken güneş her akşam
Yeni umutlara gebe değil miydi?
“her rüzgâr başka dalını sallarmış ağacın”
Her gün ayrı bir kepenk daha iner
Karanlığı düşük omuzlarıma biner
Meltem harmanı kaldırıp inine çekilirken
Şimdi hangi dalımı sallayacaksın hayat
“güneşin batışı yıldızlarında kaçışına neden değilmiş”
Tadarak mecburi sonu O’na gitmeden
Versen huzuru mahşeri bekletmeden
Ruhumla aynı mekânda bedenim
Ayrılmaz dost olsalar şöyle tasasız
“şimdi çıkarsam tebessümsüz her anı defter kayıtlarından”
(Antalya – 28.02.2010 – 16:45)
Kazım UzunKayıt Tarihi : 28.2.2010 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Terk-i Diyar Düşünceler
TÜM YORUMLAR (5)