Çocuktu, anıları vardı hiç gülmediği...
Ve zaman kanatıyordu, her gördüğünde düşlerini.
Öyle masum ağlıyordu ki..
Düşsem yanaklarından, bir gül bahçesi,
Dokunsam dudaklarına, çırpınan bir deniz oluyordu.
Bir gün diyordu o
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman