Ne dünümü sorgula, ne bugünü yargıla,
Ben kayıplar şehrinin, kayıp yıllarındayım,
Sana sesleniyorum, sen de beni algıla,
Sonsuzluk treninin, sonsuz yollarındayım.
Her yolcu yol üstünde, menziller sis ardında,
Herkesin özlediği, gönüldeki yurdunda,
Ne durmak elindedir, ne de menzile koşmak,
Akıbet sırla kaplı, takdir olan kartında.
Yolculukta mümkündür, silgiye müracaat,
Herkes şunu bilsin ki, bu yolda yoktur ricat,
Son durakta kablolar, görevden azadedir,
İhtiyaçtan çıkıyor, gereksiz artık hacet.
Kayıt Tarihi : 20.11.2015 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/20/kayip-yillarindayim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!