Kayıp suların gölgesinde

Gök kubbenin ardında döner ruhların gizi,
Bir yıldız kayar da düşer, gölgeme izini.
Tensiyeden siyaha dönerken mavinin izi,
Küllerimle yazılmış, sancılı bir gece daha.

Sonsuz boşluklardan bakarken gözlerin,
Divitimde kan damlar, o eski hüzünlerin.
Masumiyet kaldı mı bilmem, o kadim yemin,
Bir turkuaz ölüm düşlerim, renksiz zamana.

Yüreğimde esen rüzgâr, karanlığın soluğu,
Bir sözcük koparır, kordan harflerin uğruğu.
Renkler yankılanır içimde, son vuslatın doğruğu,
Ölüm bile saf kalırsa, kim bilir ne yüce bir aldanış.

Şiirler biçtim ben de, kanayan göğsümde çiçek,
Masumiyetin asaleti, ant içtim, bozulmaz gerçek.
Dipsiz kuyulardan taşar da mavi bir çiçek,
Belki bir gün, o masumiyeti arayan döner geri.