Kayıp Sandal Şiiri - Olgun İşbilir

Yanı başımda ağlayan bir melek gördüm, kanadının teki yoktu
Tek kanatlı melek olur muymuş, oluyormuş işte
Sessizce ağlıyordu, ama nasıl güzel..
Yağmurdan sonraki toprak kokusunu bilir misin ?
Öyle güzel kokuyordu oda, sormak istedim, cesaret edemedim..
Niye yok kanadının teki diyemedim, kaldırdı başını baktı bana
Bayram sabahı mutlu olur ya çocuklar, öyle mutlu oldum o bakışa
Dertlerim derman buldu sanki, göçebe kalbim evindeydi sonunda

Hissettim işte, ne bileyim bilmezdim ki bunu, yaşamadım ki daha önce
Sağırdı yüreğim belki de, ilk kez duydu, o da haklı..
Tüm benliğim ruhum kitlendi kaldı o bakışa, sarmaladı okşadı saçlarımı
Kayıp bir sandalda küreklere asılmak istedi ellerim, avuçlarım su toplayana kadar..
Sonra açtım gözümü, eğdim başımı, yoktu.. gitmişti.. hayaldi..
Söz verdiğim gibi, dökmedim gözyaşlarımı, içime de akıtmadım, kabullendim
Yeni açmış papatya gibi özgür, sararmış yapraklar kadar masumdu korkularım artık...