Kayıp ruh ( Türkiye türkçesinde )

Benle birge hayalinde yarım kalan ne vardı?
Kusura bakma, perişan olamam güller içre.

Haydi söyle, intiharın aşikarmı çehresi?
En son şiirle beraber odamda bir ceset var.
Burası da bıraktığım yadigarın bölgesi,
Elvedamı tüm cehana tanımlayan kaset var.

Tüm gücüyle beni yıkmaya kalkışan dayak...
Duymuyor mu ruhumdakı ihtişam titreşimi?!
Bağırtımdan ufuklarda elli çarpışan kaya...
Artık gücümden de bıktım, dünya, bırak peşimi.

Hayat, değil mümkün aciz olmam!
Dühaların bağladığı zaferler divanıyım.
Kademlerim savaşta, bu hem de asi yollar,
Gösterir bu satırlarım, üsyanın cihanıyım.

Yani teslim olmam asla, saf ruhlar korkmaz...
Gökyüzünün son qübbesi makamıydı dahinin.
Hayalleri yemekten de zaten hepsi toklar,
Dersiniz ki, kuru ekmek ilhamıydı şairin.

Bana aciz demesinler intihar ettiğimçin,
O kadar duygu varken öfkem bura sığmadı.
Söylenmesinler yaratıp izdiham, gittiğimçin,
Sevgi dolu kalabalık nefretimi boğmadı.
(Hep ordayım, ruhum - evim, vafi yuvam yılmadı).