Havanın soğukluğu, yine başarmış asi ruhunun yüzüne yansımasını.
Yaban kalmış çilek bahçesi ellerini arıyor, bir bilsen ne ağıtlar yakıyorlar.
Ay da bekliyor yolunu, her zaman birlikte aydınlatırmışsınız gökyüzünü,
Hele boya ve fırça, nasıl bocalamışlar sensiz olmazmış hiçbir resim.
Ne bileyim ki her gören bana niye seni sorar.
Bir ben mi bilirim yolunu, izini,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
