Mutluluğu kimsenin erişemeyeceği yere kaldırmışlar.
Ve bulunmasın diye, yerini bilen kişiyi denize atmışlar.
Ama balıkları unutmuşlar.
Adam son nefesinde, mutluluğun yerini balıklara fısıldamış.
Kulaktan kulağa yayılan bu söylenti bile,
İnsanların mutlu olmasını sağlamış.
O yüzdendirki denize girenler, vapura binenler,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta