Kayıp Köyler Şiiri - Ulvi Koçu

dağ kokan gecede
dili olmayan hecede
keklik sesleri
at kişnemeleri
binbir bilmeceyle
büyürdü çocuklar
büyürdü düş ile
yarım yamalak
masallar ile
'sabahmış,
geceymiş
keloğlan serseriymiş
öyküler bir servetmiş'
dinlerdik dedemizden
geçerdik kendimizden
oysa şimdi
kayıptır kentler
kayıptır köyler
evlerimiz
barakalarımız
saklı oyuncaklarımız...

ne vakit
gün doğsa
aydınlık vursa
koşuşurduk yollara
dilsizdağlara
nefes nefese
avare
ahmak
haylaz
mahçup çocuk
oyunlara yolculuk
köyler bizimdi
anlamazdık
neydi yokluk
neydi tokluk
çayırlar parkımız
nehirler salıncak
bir kaç bilye
bir kaç ceviz
alın derdik
hepsi sizindir
lakin,
geri verin köylerimizi
yitirdik hepsini
hepsini tükettik...

hangi yolculuk
anlatır şimdi
köy kokan
çocuk sesleri
oysa bizimdi dağlar
evlere dökülen yankılar
yalnızlaşmış şarkılar