Akşamın birisiydi.
Günışığı balçığa doğru iniyordu. Gözleri değiyordu her seferinde gözlerime.
İndir gözlerini göklerimden,
Yerde konuşalım biraz.
İlerde, az ilerde çimenler üstünde bir arı çiçek arıyor
Güz bitirmiş içindeki balları, ballıbaba çiçeğinin,
Gözlerine değiyorum
Hafifçe dokunuyor gencecik yaşamı
Ellerim uzanmak istediği yerde
Kan sıçratıyor damarlarım kalbime
Düşününce düşlüyorum
Konuşunca düşüyorum
Al benzi dolaşıyor ufkumda
Günışığı gittiği halde kızılca kıyamet kopuyor suların ufkunda
Kayıp inci bulundu belki de
Belki de sonsuza dek kaybım oldu.
Kayıt Tarihi : 23.9.2009 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!