Kayıp Dünyalara Savruldu Parçalarım

sen okuyacaksın diye şiir yazardım
seninle güzeldi masallarım
bilirim
sağanak yağmurlar misali
kesilecek ilhamlarım
yanarım eriyen ümitlerime
solan güllerime yanarım

bir mavi dünyam vardı dünyadan beri
senden alırdı rengini
gittin
ve bir alem götürdün
koptu kıyamet
kaldım ben
ben karayım
dünya karanlık
kırıldı artık ruhumu gösteren ayna
yittim
kayıp dünyalara savruldu parçalarım

son söz:
her son bir ilke gebedir